Negeedza infano - Malriĉaj vivkondiĉoj kaj limigita vizitado de lernejo
Martinus naskiĝis la 11an de aŭgusto 1890 periferie de la nordjutlanda stacia urbo Sindal. Lia gepatra hejmo "Moskilvad" - kiu hodiaŭ estas malfermita por interesuloj - atestas la malriĉan kreskadon. La patrino estis needziniĝinta kaj laboris kiel mastrumistino por la bienmastro ĉe bienposedanta bieno kun la nomo "Kristiansminde". Stalisto kun la familia nomo Thomsen estis elmetita kiel lia patro, kaj lia oficiala nomo tial fariĝis Martinus Thomsen. Sed Martinus konsideris ke estis pli verŝajna, ke la bienmastro estis lia ĝusta patro.

"La kosma fajrobapto, kiun mi trapasis, kaj kies detalan analizon mi ne povas trakti ĉi tie, do postlasis tiun fakton, ke en mi estis aktivigitaj tute novaj perceptokapabloj. Tiuj kapabloj ebligis al mi – ne en ekbriloj – sed male en konstanta maldorma stato de tagokonscio – vidi malantaŭ la fizika mondo ĉiujn portantajn spiritajn fortojn, nevideblajn kaŭzojn, eternajn mondleĝojn, bazajn energiojn kaj bazajn principojn. La mistero de la vivo sekve ne estis mistero por mi. Mi fariĝis konscia pri la vivo de la universo kaj estis inicita en la dian kreoprincipon”. (Livets Bog 1, parto 21) 

La nova stato de konscio, kion Martinus akiris kiel 30-jara, ĝin li nomas la "kosma konscio". La antaŭkondiĉo por kosma konscio estas alte evoluinta intuicikapablo, kion ĉiuj homoj pli aŭ malpli frue evoluos.

Kiam Martinus ricevis sian kosman konscion, li devis alkutimiĝi uzi ĝin. Li rapide komprenis ke estis necese por li fariĝi vegetarano. Ankaŭ li ekkonsciis, ke ne sufiĉis priskribi siajn spiritsciencajn analizojn en la libera tempo. Tiu ĉi estis la komenco al kelkaj tre ŝparemaj jaroj, kie Martinus vivis per subteno de bonkoraj homoj, kiuj komprenis, ke estis grave, ke li sindediĉu al sia misio. La unua volumo de la ĉefverko Livets Bog estis preta por eldonado en 1932, kaj en la venontaj apenaŭ 50 jaroj li daŭrigis sian ampleksan verkadon, kio fine konsistis el pluraj tekstpaĝoj, simboldesegnaĵoj kaj longa nombro da prelegoj.

Grava parto de lia misio konsistas el prilumi la evoluon de la kristanismo kaj aliaj religioj antaŭen al estonta formo, kio konformas al la konscinivelo de la moderne intelektigita homo. Tial li ankaŭ karakterizas siajn verkojn kiel intelektigita kristanismo kaj donis ilin la komuna titolo La Tria Testamento. Pere de tio li unuigas la alikaze disigitajn sciencajn kaj religiajn pensmanierojn al nova spirita scienco, kion li antaŭvidas estiĝos la fundamento en la estonta evoluo de la homaro.

Estis tre decida por Martinus, ke ne estas kreita ian ajn formo de sekto aŭ membreco koncerne lian vivverkon, kaj li tute ne deziris fariĝi objekto por personkultado. Ne apartenis al lia misio esti ĉefo nek por kultokultado nek kredosocio. La ĉeftemo en lia vivo estis surpaperigi kaj transdoni sian kosman scion. En malgranda materialisma lando kiel Danio li povis disvolvi tiun ĉi laboron en nerimarkiteco. Tio do ne signifis, ke li vivis izolita. Li ĉiam estis tre afabla kaj prenis tempon por respondi demandojn, kiam homoj turnis sin al li. Entute li estis tre bonhumora kaj amika homo, kiu ĝojigis la ĉeeston kun bonaj geamikoj. Pro sia evoluo kiel dupolusa homo li ne vivis en gepareco kaj ne havis familion. Al la kutima demando pri tiu ĉi temo li respondis volonte gaje, ke li ja estis geedzita kun la tuta homaro.

Martinus loĝis en sia malgranda apartamento en unua etaĝo de la Instituto ĝis lia forpaso en 1981. Sed lia "Celo" pluvivas - kaj ĝuas daŭran kreskantan intereson inter spiritaj ŝerĉuloj en nombroj da landoj tutmonde.

Legu ĉi tie pri la ebleco viziti la gepatra hejmo de Martinus.