Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Zintelektualizowane chrześcijaństwo |
| Kim jest ziemski człowiek i jakie cechy zaczynają się pojawiać w dzisiejszej ludzkości? | 78. Przetwarzanie zwierząt w ludzi jest łatwe do zauważenia w ziemskim człowieku. Prymitywizm, chęć zabijania i chęć zemsty w człowieku wskazuje, iż posiada on jeszcze zwierzęce cechy w swojej świadomości. Świadczy to o tym, że człowiekiem rządzą jeszcze zwierzęce instynkty. Kiedy jednak ten sam człowiek zaczyna objawiać cechy w zupełnie przeciwnym kierunku: w kierunku humanitaryzmu i w kierunku początków miłości bliźniego, a więc miłości, która absolutnie nie jest powiązana z małżeństwem, wskazuje to na początki pojawiania się ludzkich cech w takiej istocie. Obie formy świadomości są reprezentowane w ziemskim człowieku i świadczą o tym, że istota ta nie jest jeszcze w pełni rozwinięta na obraz Boga. U niektórych istot tendencje zwierzęce są jeszcze bardzo wyraźne, zaś cechy ludzkie przejawiają się tylko w nikłym stopniu w ich postępowaniu. U innych istot znajdujemy wiele cech ludzkich, zaś bardzo mało tendencji zwierzęcych czy chęci czynienia zła. Jednakże nie istnieją jeszcze istoty zupełnie czyste i doskonałe. Takie istoty nie występują jeszcze na ziemi. Widzimy więc, że podstawowym zadaniem chrześcijaństwa nie było przetworzenie ludzi z mrocznego, pełnego zła stanu istnienia, który kulminuje w świadomości diabelskiej. Prawdą jest, że istnieje wiele znaczących impulsów chrześcijańskich lub promieniowania chrześcijaństwa nad znacznymi częściami ziemi, lecz gdzie możemy zauważyć te impulsy, to promieniowanie lub tę mentalność, która świadczy o chrześcijaństwie? Czy nie zauważamy tego – jak już wcześniej wspomniano – właśnie u ludzi, którzy już dojrzeli do humanitaryzmu albo początków miłości bliźniego i pokory? Nie występowały one ani u znawców pism, ani u najwyższych duchownych, ani też wśród innych ludzi najwyższej klasy. Nie doświadczyli oni jeszcze dostatecznej ilości powrotów własnej karmy, czyli przeżyć, spowodowanych skutkami zła, które uczynili swoim bliźnim w poprzednich wcieleniach, aby być szczególnie humanitarnymi i pokornymi. Powracająca karma rodzi w istocie humanitaryzm i pokorę, lecz takiej ilości humanitaryzmu i pokory w swoim rozwoju nie zdążyli oni jeszcze osiągnąć. Dlatego też nie byli oni w stanie przyjąć i zrozumieć nauki odnowiciela świata, dotyczącej humanitaryzmu i miłości. Patrzyli oni z antypatią i brakiem tolerancji na jego boski przekaz, nie zdając sobie sprawy z tego, że była to największa i najgłębsza nauka, jaka kiedykolwiek dotarła do ludzkości w ciągu wielu milionów lat istnienia człowieka na ziemi. Dlatego został on ukrzyżowany. Jednakże równocześnie świat stał się świadkiem najwyższej kulminacji miłości kosmicznej i mądrości na zwykłym, drewnianym krzyżu, na miejscu kaźni na wzgórzu Golgoty. Największym promieniowaniem miłości z krzyża była kosmiczna miłość. Spowodowała ona, że odnowiciel świata modlił się za swoich prześladowców, aby nie byli oni zmuszeni przeżyć skutków swego bardzo błędnego uczynku, którego stali się sprawcami. Równocześnie została również objawiona najwyższa mądrość z ust ukrzyżowanego odnowiciela świata, ponieważ wiedział on to, czego oni jeszcze nie wiedzieli i nie byli świadomi, mianowicie, że jego oprawcy nie wiedzieli, co czynią. Był to przejaw dwóch wielkich poziomów świadomości, miłości kosmicznej i wszechwiedzy, które ziemscy ludzie naszych czasów próbują doskonalić w świecie fizycznym po to, aby stać się ekspertami w ich stosowaniu w życiu codziennym. Dopóki nie osiągną tych wyżyn w swoim sposobie postępowania, dopóty nie będą doskonałymi ludźmi na obraz i podobieństwo Boga. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
