Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Zintelektualizowane chrześcijaństwo |
| Dlaczego należy przebaczać tak zwanym „grzesznikom” | 71. Wśród wszystkich, sprawujących władzę religijną, zarówno duchownych, jak i poza duchowieństwem, istnieli ludzie, których rozwój nie był jeszcze zbyt zaawansowany. Nie wszyscy byli więc w stanie przekazywać chrześcijańską naukę z taką samą siłą. Niektórzy z nich byli, być może, jeszcze tak prymitywni, że mieszali pogaństwo ze swoją nauką. Jednak tych istot nie możemy za to ganić. Tam, gdzie popełnili błędy, spotkają następstwa swych błędnych przedsięwzięć. Stanie się tak dzięki osobistemu doświadczeniu, stanowiącemu niezmienną tradycję lub prawo, które dotyczy wszystkich, zarówno zwierząt, jak i ludzi. To właśnie to prawo powoduje, że istoty stopniowo przestają popełniać złe uczynki i stają się humanitarne. Jest to prawo, które nazywamy prawem karmy. Prawo to jest tym cudem, który przemienia złą istotę w dobrą, przemienia diabelskiego człowieka w człowieka doskonałego na obraz i podobieństwo Boga. Prawo to powoduje jednakże, że ludzie rozwijają się bardzo rozmaicie i znajdują się na różnych poziomach rozwoju. Niektórzy posiadają jeszcze wiele cech pogańskich w swojej świadomości i w sposobie bycia, podczas gdy inni rozwinęli się już dużo bardziej i poprzez skutki oddziaływania praktykowanego przez nich pogaństwa stali się stosunkowo bardziej humanitarni. Popełnili oni o wiele więcej błędów, niż ci pierwsi i dlatego osiągnęli większy humanitaryzm czyli miłość bliźniego. Dlatego nie można czynić wyrzutów istotom za ich brak rozwoju czy za sposób bycia. Jest to dokładnie uzależnione od ich stopnia rozwoju. Nie są one w stanie działać przy użyciu wiedzy czy umiejętności, do których nie dotarły jeszcze w swoim rozwoju. Jak więc wcześniej wspomniano, musimy wybaczyć wszystkim tak zwanym „grzesznikom”, gdyż nie są oni grzesznikami, lecz działają zgodnie z prawem stopnia rozwoju. Nie mogą oni działać lub odznaczać się sposobem bycia, należącym do stopnia rozwoju, którego jeszcze nie osiągnęli. Nie można więc się dziwić, że Chrystus powiedział Piotrowi, iż należy wybaczać swemu bratu (co oznacza również bliźniego) nie tylko siedem razy, ale siedemdziesiąt razy siedem razy (Mt 18,21–22). Temat zostanie szerzej omówiony w późniejszej części. Jeśli chodzi o silne wpływy chrześcijaństwa w obecnej chwili, stanowi ono podstawę duchowości milionów ludzi. Ludzie ci są podzieleni na religie, wspólnoty i społeczności religijne, obejmujące cały świat, które kierowane są przez mniej lub bardziej znaczących przywódców, papieży itp. Nie można pomniejszać znaczeniu faktu, że nauka Chrystusowa we wszystkich ugrupowaniach i społecznościach religijnych odgrywa pewną, humanitarną rolę, pomimo iż ich nieintelektualne zrozumienie chrześcijaństwa jest jeszcze dalekie od doskonałego zrozumienia, które uczyni człowieka na obraz i podobieństwo Boga. Ludzie ci nadal żyją w oparciu o nieintelektualne chrześcijaństwo i są jeszcze niedoskonałymi ludźmi, których Opatrzność nadal formuje aż do momentu, w którym staną się doskonałymi ludźmi na obraz Boga i zjednoczą się z nim. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
