Symbol gwiazdki


Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
   Rozdział:  
(A,0-144) 
 
Wyszukiwanie zaawansowane
Spis treści dla Zintelektualizowane chrześcijaństwo   

 

Znak Syna Człowieczego  17. Wraz z życiowym fundamentem nowej epoki na świecie lub wraz ze świętym duchem prawdy, który ma doprowadzić ludzkość do całej prawdy, nastąpią – według własnych słów Chrystusa – następujące wydarzenia: „I ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i słychać będzie narzekanie wszystkich narodów – ujrzą wówczas Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą”. Cóż to za znak Syna Człowieczego ma się ukazać na niebie? Chrystus znowu używa tutaj języka symboli. Niebo, o którym mówi, nie istnieje w formie fizycznej, ze słońcem, księżycem i gwiazdami. Pojęcie „nieba” oznacza w tym wypadku najwyższą i najdoskonalszą sferę myśli ludzkich, tworzących najdoskonalszy sposób życia, którą to sferę Chrystus określa także „królestwem niebios”. Znak Syna Człowieczego ukaże się w ciemnych chmurach tego królestwa lub inaczej w najniższej sferze życia, jednoznacznej z mrocznym i wojowniczym usposobieniem lub myśleniem. Skoro Chrystus, poprzez swą dawno rozpoczętą misję na ziemi, ukazał się jako prorok kosmicznej miłości lub jako boskie objawienie tych sfer umysłu, musi kosmiczna miłość być „znakiem Syna Człowieczego”. Czy nie mówi on: „ Miłujcie waszych nieprzyjaciół, błogosławcie tych, którzy was przeklinają i czyńcie dobro tym, którzy was nienawidzą, i módlcie się za tych, którzy was obrażają i prześladują”? (Mt 5,44). Czy nie mówi apostołowi Piotrowi, ile razy należy przebaczać swemu bratu czyli swoim bliźnim: „ powiadam ci, że nie siedem razy, lecz siedemdziesiąt razy siedem razy”. (Mt 18,22) Czy nie podkreśla, że najważniejszym przykazaniem jest miłowanie Boga ponad wszystko i miłowanie bliźniego swego jak siebie samego? (Mt 22,37 – 39). Czy nie pokazał właśnie na krzyżu, na Golgocie, że nawet w czasie największej kulminacji cierpienia był w stanie przebaczyć swoim oprawcom ból, spowodowany ukrzyżowaniem, modląc się za nich: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. (Łk 23.34) Czy istnieje mądrość i kosmiczna miłość większa od tej, która się przejawiała w całym życiu Syna Człowieczego? Jaki większy znak mógłby być znakiem Syna Człowieczego, Jezusa z Nazaretu? Czy nie był nim właśnie ten sposób bycia, zamanifestowany przez niego na ziemi, który później przyczynił się do boskiego określenia go jako „Chrystusa”, tworząc nazwę najwyższej, światowej kultury na ziemi i stając się wiecznym światłem z promieniującego ogromu boskiego ducha dla ziemskiej ludzkości?


Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.