Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Zintelektualizowane chrześcijaństwo |
Postscriptum
| Postscriptum zawiera ostatnią pracę, pisaną przez Martinusa w ciagu kilku miesiecy przed śmiercią w marcu 1981. Miał zamiar napisać specjalne wyjaśnienie do dwóch symboli: „światłości” i „mroku” w wyniku swej decyzji o tym, iż symbole te miały być reprodukowane na okładkach jego wszystkich, wydawanych w przyszłości prac. Wyjaśnienie symboli miało być umieszczone jako dodatek do „Livets Bog 1” (Księga życia, t.1) w powiązaniu z tym, że praca ta po raz pierwszy miała zostać wydana w publicznym wydawnictwie z zastosowaniem tytułu „Trzeci Testament”. Tekst miał charakter uzupełniającego opisu na temat „Prymarna świadomość Boga i boska funkcja tworzenia”. W tym czasie Martinus miał 90 lat i zły wzrok, lecz miał, pomimo wszystko, odwagę kontynuować pisanie pracy przy pomocy nowej technologii, pisząc na komputerze, którego ekran dawał dużą wyrazistość tekstu. Był tak pochłonięty pisaniem tego dodatku do Livets Bog 1, że pomimo zaawansowanego wieku pracował czasami do późnej nocy, kontynuując znowu pracę od następnego ranka. Kiedy zorientował się, że nie zdąży dokończyć tekstu przed swym odejściem, postanowił, że tekst nie powinien być włączony do Livets Bog 1. Poniższy tekst został włączony do niniejszej pracy jako historyczny dokument absolutnie ostatniej pracy 90-letniego Martinusa. Postscriptum obejmuje fragmenty 138 – 144. Należy zwrócić uwagę, że umieszczenie pojedynczych fragmentów nie było jasno zaznaczone w oryginalnym manuskrypcie. Przy redagowaniu fragmenty zostały umieszczone na podstawie oceny ich korelacji z pozostałym tekstem. |
| Prymarna świadomość Boga. Istoty chrystusowe | 138. Ilustracje na obwolucie książki symbolizują najdoskonalsze rezultaty wiecznej funkcji twórczej wszechświata. Stanowią one kulminację „wiecznego światła” i „wiecznego mroku” wszechświata. Te dwa przejawy są znane jako „dobro” i „zło”. Gigantyczny proces tworzenia jest obliczony na to, żeby świadomość znajdowała się w wiecznym działaniu. W związku z tym, że świadomość może istnieć jedynie jako cecha charakterystyczna czegoś żywego, oznacza to, że „wszechświat jest wieczną, żywą istotą”. Świadomość tej istoty funkcjonuje dzięki nieprzeliczonej rzeszy żywych istot wszechświata, o rozmaitych gatunkach. Każda, istniejąca żywa istota we wszechświecie, poprzez swe przeżycia i sposób postępowania, bierze udział w funkcjonowaniu źródła istnienia świata lub boskiej świadomości. Jest sprawą zupełnie obojętną, do jakiego gatunku należy ona w gigantycznym zbiorowisku różnorodnych istot wszechświata. Jest ona absolutnie organem świadomości Boga. Jak zostało wspomniane, wszechświat jest żywą istotą. Zdolności twórcze, uwidaczniające się poprzez funkcję tworzenia, ujawniają „wszechwiedzę”, „wszechmoc” i „miłość kosmiczną”. Jest to najdoskonalsza lub „prymarna świadomość” Boga czyli stwórcy świata. Wszyscy doskonali ludzie, stworzeni na obraz i podobieństwo Boga, są zatem organami życiowymi w tejże prymarnej świadomości Boga. W związku z tym, że jako doskonali ludzie na obraz Boga są wszechwiedzący, wszechmocni i pełni kosmicznej miłości, tworzą oni życiowe organy Boga, dzięki którym przejawia on swą wszechobejmującą świadomość i sposób postępowania. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
