Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Zintelektualizowane chrześcijaństwo |
| Bóg jako żywa istota | 133. W jaki sposób Bóg może być żywą istotą? Jak już wcześniej wspomniałem, nie istnieje nic poza Bogiem, ani na zewnątrz niego, ani nad nim, ani obok niego czy pod nim. W jaki sposób może on doświadczyć ruchu w jakimkolwiek kierunku, skoro przy swojej nieskończoności wypełnia całą przestrzeń? Dzięki swojej niematerialności Bóg nie podlega czasowi i przestrzeni. Nie potrzeba mu ani miejsca, ani przestrzeni. Nie jest to substancja w takim pojęciu, w jakim ludzkie zmysły są do tego przyzwyczajone. W związku z tym, że Bóg jest stwórcą, tworzy on również miejsce, czas i przestrzeń, a równocześnie sam znajduje sie poza nimi. Jego istnienie poprzedza każde twórcze działanie. Jest on panem czasu i przestrzeni. Dlatego przeżywa on czas i przestrzeń w inny sposób, niż zwykłe, żywe istoty przeżywają te wieczne zasady życia. Wszechświat jest więc wiecznie istniejącą, żywą istotą. Po to, aby mógł on być „żywy”, konieczne jest tworzenie życia. Życie nie jest wieczne samo z siebie, lecz jest to coś, co jest tworzone. Mimo to jednakże Bóg, a tym samym wszechświat, posiada wieczne życie, gdyż ma on w sobie automatyczny, nieprzerwany proces odnowy, nieprzerwane źródło odnowy. W procesie odnowy życia nie ma absolutnie żadnych przerw, dlatego też nie ma ich w przeżywaniu doświadczeń życiowych. Proces ten tworzy ruch w całym wszechświecie. Bez tego ruchu nie byłoby życia, nie byłoby żywego wszechświata ani Boga. Nie istniałyby również żywe istoty. Jednakże jest faktem, że istnieje zarówno żywy wszechświat, jak Bóg i żywe istoty. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
