Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Zintelektualizowane chrześcijaństwo |
| Świadomość zwierzęca i świadomość diabelska oraz piekło |
111. Wraz ze stopniową degeneracją instynktu u ludzi, zanika ich wiara w dogmaty.
Jest to spowodowane początkami rozwoju inteligencji, a także wzrastającym rozwojem uczuć.
Uczuciowe przeżycia poszerzają mentalny horyzont człowieka.
Przy pomocy inteligencji ludzie mogą analizować doświadczenia uczuciowe, które, oczywiście, w początkowym stadium, są bardzo prymitywne.
Doświadczenia te, dzięki rosnącej inteligencji istoty i jej możliwości analizowania ich, przestają być wiarą, lecz stają się prawdziwą, osobiście przeżytą wiedzą.
Co to są za doświadczenia i co to jest za wiedza, którą ludzie w tym prymitywnym, początkowym stadium, przeżywają?
Są to, naturalnie, doświadczenia, dotyczące codziennej walki o życie, walki o zdobycie pożywienia, walki o ochronę potomstwa, walki z klimatem.
W związku z tym, że są to wciąż jeszcze doświadczenia krwawych walk, które istoty muszą toczyć, aby chronić się przed innymi żywymi istotami, zwierzętami oraz ludźmi, po to, aby móc istnieć, ich wiedza i rozwój opierają się na doświadczeniach o zabijaniu i niszczeniu w tym celu, aby samemu przeżyć.
Początki rozwoju inteligencji i doświadczeń pozwalają zwierzęciu wznieść się na wyższy poziom mentalny, na którym uzyskuje on tytuł „człowieka”.
Stopniowo staje się ten początkujący „człowiek” zwierzę niedościgły w zabijaniu, mordowaniu i w obronie.
Staje się on również panem zwierząt.
Czyni zwierzęta nie tylko swoim pożywieniem, lecz również swymi niewolnikami, zmuszanymi do wykonywania ciężkiej pracy dla ludzi.
Czy nie tak jest ze słoniami, wielbłądami, końmi, wołami, psami itp.?
Aby uzyskać korzyści we własnym życiu, wygodę, żyć ponad stan i w luksusach, prymitywni ludzie uczynili również innych ludzi niewolnikami, każąc im wyniszczać się na śmierć w ciężkiej, trudnej pracy.
Wewnętrzne walki pomiędzy istotami i ustawiczne wojny spowodowały, że ich zwierzęca mentalność szybko zmieniła naturę, przemieniając się w o wiele bardziej morderczą.
Podczas gdy zwierzęta zabijają tylko te istoty, które stają się ich koniecznym pożywieniem i – naturalnie – bronią swego życia i życia swego potomstwa przed innymi, grożącymi im istotami, ludzie rozwinęli możliwości mordowania i umiejętność niszczenia w takim stopniu, że przewyższają one miliony razy efekty, które zwierzę jest w stanie osiągnąć lub uzyskać.
Kolosalna siła zabijania i niszczenia, którą ludzie posiadają, nie jest, tak jak u zwierząt, koniecznością do zdobycia niezbędnego pożywienia i samoobrony w przypadku zagrożenia ich własnego życia, lecz ma na celu zdobycie władzy i panowania nad własnością innych ludzi, nad ich mieniem i dobrami, nawet wówczas, gdy zupełnie nie istnieje żadna życiowa potrzeba ich posiadania.
Dlatego też codzienność tych istot jest wypełniona mordowaniem, zabijaniem, okaleczaniem, wojną i zniszczeniem wartości życia.
Mordercze inklinacje rozwijały się i nadal rozwijają u ludzi dalece ponad ich zdolności zabijania w okresie, kiedy byli oni jeszcze zwierzętami.
Już z łukiem i strzałą ludzie przewyższyli zwierzęta.
Jakie znaczenie ma łuk i strzała w porównaniu z bombą atomową i wodorową dwudziestego wieku, w porównaniu ze wszystkimi pozostałymi piekielnymi urządzeniami i metodami, niosącymi śmierć, wojny, zniszczenie i zagładę życia i mienia?
Człowiek – małpa stopniowo dźwignął się ponad zwierzęce stadium życia dzięki początkom swej inteligencji i bardzo jeszcze prymitywnym uczuciom.
W związku z kulminacją możliwości niesienia śmierci i zniszczeń jest on dzisiaj w stanie zgładzić milionowe miasta wraz z ich mieszkańcami i wartościami kulturowymi.
W rzeczywistości ludzie są dziś w stanie zniszczyć, w ciągu paru sekund, wielkie części kontynentów, tworząc nieodwracalne szkody dla życia.
Okazało się już, że nie zawahali się przed użyciem tej gigantycznej, śmiercionośnej siły i zrobiliby to w przyszłości, gdyby siła wyższa nie została zaangażowana do zapobieżenia temu.
Kim są ludzie, gotowi użyć tak przytłaczającej, śmiercionośnej siły? Czy można nazwać ich umysł lub mentalność „zwierzęcymi”? Powszechnie ma się zwyczaj określać „zło” w umyśle lub psychice człowieka jako „zwierzęce”. Jak już wspomniałem, jest ta warstwa umysłu u ludzi miliony razy bardziej efektywna niż u zwierząt. Łatwo zauważyć, że w stosunku do mordowania i zabijania umysł ludzki dawno już przekroczył granicę mroku i umiejętności zabijania, której istoty w formie „zwierząt” nigdy nie przekroczą. Mentalność ciemności i zabijania, którą reprezentuje człowiek, jest zupełnie innego gatunku aniżeli zwierzęca. Podczas gdy zwierzęce umiejętności zabijania i mordowania są instynktowne i oparte na prymitywnych uczuciach, ludzki mrok, związany z mordowaniem i umiejętnościami zabijania, oparty jest na inteligencji i uczuciu, które są o wiele bardziej wyrafinowane w swoim dążeniu do niszczenia i zadawania cierpień, niż zwierzęce. Co znaczą zwierzęce umiejętności zabijania w stosunku do ludzkich, gigantycznych umiejętności na tym polu i ich genialnych zdolności do używania najbardziej mrocznych zakątków swych umysłów w celu tworzenia czystego piekła? Czy słusznie można nazwać te istoty ludźmi? Prawdziwy człowiek jest istotą, która osiągnęła doskonałość na „obraz i podobieństwo Boga”. Boski obraz jest w rzeczywistości „miłością kosmiczną”. Doskonały człowiek na obraz Boga jest istotą, wypełniającą najważniejsze przykazania, jest istotą „kochającą swego bliźniego, jak siebie samego”. Jak można więc nazwać ludzi, którzy, jak wspomniałem, sięgają poprzez swój sposób postępowania do najmroczniejszych zakamarków ciemności czyli kulminacji piekielnych ogni w stosunku do wszelkiego życia? W związku z tym, że słowo „diabelski” przez wiele wieków było używane na określenie najbardziej mrocznego postępowania w życiu, słusznym będzie więc nazwanie istot, popełniających te ciemne uczynki, „istotami diabelskimi”. Jest faktem oczywistym, że wyrażenie to nie zdobywa uznania wśród tych istot. Kto życzy sobie, aby być zaliczonym do tej kategorii istot? Jednakże nie zmienia to faktu, że ten mroczny sposób postępowania, a nawet sama kulminacja mroku, istnieje w mentalności ziemskiego człowieka. Jest ona w dalszym ciągu bardzo aktywna. Miliony ludzi pracują wyłącznie przy produkcji sprzętu militarnego czyli piekielnych urządzeń, przy pomocy których mentalność piekielna lub diabelska może być jeszcze bardziej efektywna i wyrafinowana, krwawa, niszcząca i niosąca zagładę. Jednak celem życia nie jest to, aby jakakolwiek istota stała się istotą diabelską i została zniszczona w wiecznym piekle. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
