Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Zintelektualizowane chrześcijaństwo |
| Nielogiczne, a stąd niedoskonałe postępowanie człowieka i jego skutki dla ludzkości |
100. Nielogiczne postępowanie to sposób postępowania bez prawdziwej, kosmicznej miłości.
Logika i kosmiczna miłość stanowią jedno i to samo prawo.
Istota, która nie posiada miłości bliźniego, czyli nie posiada jej w stosunku do wszystkich żywych istot, nie jest w stanie postępować w całkowicie doskonały sposób.
Każdy brak miłości wywołuje antypatię, wrogość, wojnę i zniszczenie lub okaleczenie organizmów innych, żywych istot.
Jest faktem oczywistym, że nie może być mowy o atmosferze jak w raju pomiędzy istotami, które w mniejszym lub większym stopniu są wrogie wobec siebie i wzajemnie się wyniszczają.
Jest równie oczywiste, że ich niosący zniszczenia sposób postępowania wynika wyłącznie z tego, iż brak im podstaw, bazujących na prawdziwej logice.
Dlaczego tworzenie sposobu postępowania nie miałoby się opierać na logicznych podstawach, skoro każde tworzenie w materii jest na tym oparte, jeśli ma być doskonałe?
I dlaczego brak logicznej podstawy w sposobie bycia nie miałby przynosić tych samych skutków w postaci niedoskonałości, nieprzyjemności i nieszczęść, tak jak dzieje się to w przypadku nielogicznego tworzenia w materii?
W związku z tym, że ludzie, znajdujący się w boskim procesie tworzenia ich na obraz Boga, nie są jeszcze doskonali, każdy człowiek i każda żywa istota jest w stanie postępować i przejawiać tylko to, do czego doszła ona w tym boskim procesie tworzenia.
Dlatego też widzimy, że ludzie znajdują się w bardzo rozmaitych stadiach tego rozwoju.
Jeśli spojrzymy na brutalnego, prymitywnego człowieka, zauważymy, że znajduje się on dalej od doskonałości niż humanitarny, kulturalny człowiek.
Jest faktem oczywistym, że ich sposób postępowania nie jest jednakowy.
Jest rzeczą naturalną, że istnieje dysharmonia pomiędzy ludźmi na ziemi, gdyż posiadają oni różne poglądy na sposób postępowania i różne pojmowanie dobra i zła tak długo, jak długo stoją jeszcze na rozmaitych stopniach rozwoju i dlatego nie wszyscy są w stanie myśleć logicznie i doskonale.
Na obecnych stadiach rozwoju ludzi nie do uniknięcia są więc zabójstwa i rozmaite formy cierpienia.
Dlatego też spora część ziemskiej ludności żyje w środowiskach, które można określić zagładą lub piekłem.
Równocześnie religie nawołują ludzi do zaprzestania zabijania, do kochania Boga ponad wszystkie rzeczy, a bliźniego swego jak siebie samego.
Nawołują do przebaczania bliźnim nie tylko siedem razy, lecz siedemdziesiąt razy siedem razy.
Przebaczenie swym wrogom z całego serca jest umiejętnością, która musi się rozwijać, aby uczynić istotę moralnym geniuszem, czyli doskonałym człowiekiem na obraz i podobieństwo Boga. Jest to umiejętność, którą określamy pojęciem „kosmicznej miłości”. Prymitywny człowiek lub inni, bardzo jeszcze niedoskonali ludzie, nie są zatem w stanie spełnić przykazania o wybaczaniu w takim stopniu, tak samo jak nie są oni w stanie kochać swego bliźniego jak siebie samego. Istoty te, naturalnie, nie są również w stanie kochać Boga, w którego być może w ogóle nie wierzą. Widzimy zatem, że istoty rozwinęły swe mordercze zdolności i umiejętność zabijania aż do diabelskiej świadomości, mimo iż przez tysiąclecia otrzymywały one informację o tym, aby nie siać nienawiści, nie mścić się i nie zabijać, lecz przeciwnie, kochać i przebaczać swemu bliźniemu. Czy nie taka właśnie świadomość jest potrzebna do tego, aby przy pomocy bomb atomowych czy wodorowych i wszystkich, płynących stąd piekielnych konsekwencji, zetrzeć z powierzchni ziemi wielomilionowe miasta i ich dorobek kulturalny? Niesłusznym byłoby nazwanie tego, budzącego zgrozę i niszczącego życie postępowania, „zwierzęcym”. Sposób postępowania zwierząt jest niemal anielski w porównaniu z postępowaniem ludzi w kulminacji mroku. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
