Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Zobacz symbol nr 14 w nowym oknie | Spis treści dla Wieczny Obraz Świata, tom 1 |
Kosmiczny cykl spiralny – 1 Symbol nr 14 1. Cykl spiralny jako podstawa wiecznego przeżywania życia przez istotęW wyjaśnieniu symbolu nr 13 obserwowaliśmy, w jaki sposób żywe istoty przeżywają jeden cykl. Widzieliśmy, jak w tym cyklu istoty przechodziły kulminację mroku i kulminację światła. Dźwignią przeżywania cyklu przez istoty było uczucie tęsknoty i przesycenia, spowodowane odwiecznym pragnieniem. Kulminacja przeżywania mroku wytwarzała przesycenie nim i powodowała tęsknotę za światłem, a kulminacja przeżywania światła powodowała przesycenie światłem i tęsknotę za mrokiem. Z powodu swego wiecznego istnienia odwieczne pragnienie prowadzi więc żywą istotę na przemian przez kulminację mroku i kulminację światła. Wieczne życie istoty jest stale przemieniającym się kulminującym przeżywaniem epoki światła i epoki ciemności. Za każdym razem, gdy istota w pełni nasyci się epoką ciemności i odpowiednio nasyci się epoką światła, przekracza kosmiczną sekcję spiralną lub cykl spiralny. Podstawą tego stanu przeżywania jest odwieczne pragnienie lub zasada tęsknoty i przesycenia. Poprzez ten przemienny proces zachowana zostaje ważna, życiowa zasada kontrastu. Bez tej zasady wszelka percepcja byłaby zupełnie niemożliwa. Ten kontrast jest konieczny przy wszystkich rodzajach tworzenia. Nie jest jednak obojętne, jak te dwa kontrasty są zestawione. Jeśli w tworzeniu, w sferze myślenia i w sposobie bycia istoty dominuje mrok, wtedy to tworzenie jest odpowiednio ciemne i powodujące śmierć. Jeśli w tworzeniu dominuje światło, w takim samym stopniu pogarsza ono tworzenie lub przeżywanie i w efekcie uśmierca je lub niszczy. Po to, aby przeżywanie, jak również wszelkie tworzenie mogło być zupełnie doskonałe, światło i mrok muszą być w równowadze. Jest to tak samo ważne, jak w fotografowaniu. Jeśli zdjęcie jest zbyt naświetlone, co oznacza, że światło dominuje w nim tak, że mniej lub bardziej usuwa części zaciemnione, wtedy zdjęcie jest odpowiednio niedoskonałe. Jeśli zdjęcie jest niedoświetlone, co oznacza, że ciemność dominuje na tyle, że jego oświetlone części są mniej lub bardziej niewidoczne, również wtedy zdjęcie nie będzie doskonałe. Jeśli jednak zdjęcie jest wykonane tak, że światło i ciemność są tak zestawione, iż uwydatniają jedno i drugie w taki sam sposób, jak ma to miejsce w fotografowanym obiekcie, wtedy zdjęcie jest doskonałe. Aby świadome działania, tworzenie i sposób bycia istoty mogły być w pełni doskonałe, światło i mrok muszą być tak zestawione, że ta kombinacja stanowi kulminację absolutnie najwyższego świadomego działania, przejawiania się i tworzenia, które są tym samym, co absolutna miłość czyli miłość, z jaką kocha się Boga ponad wszystkie sprawy, a swego bliźniego jak siebie samego, miłość, która jest spełnieniem wszystkich praw, miłość, która jest scaleniem z prymarną świadomością Boga, miłość, która czyni istotę jednością z Bogiem. W związku z tym, że przeżywanie życia jest oparte na kontraście między światłem a ciemnością, nie może więc dziwić, iż wieczne życie istot jest w nieunikniony sposób przejściem przez epoki światła i ciemności cykli spiralnych. Jak inaczej istoty mogłyby osiągnąć wiedzę o świetle i ciemności, a przez to stać się doskonałe? Cykle spiralne są więc wielkim współdziałającym czynnikiem w tworzeniu wiecznego przeżywania życia przez żywe istoty. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
