Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Zobacz symbol nr 4 w nowym oknie | Spis treści dla Wieczny Obraz Świata, tom 1 |
Wyjaśnienie symbolu nr 4 7. Każda z trzyczęściowych figur, które w symbolu znajdują się obok siebie, symbolizuje żywą istotę.
Biała część tej figury symbolizuje wieczne i najwyższe „ja” lub esencję odnośnej istoty ludzkiej. Fioletowa część figury symbolizuje wieczną kosmiczną strukturę tej istoty, która w połączeniu z „ja” stanowi jej nadświadomość, w której to nadświadomości tkwi jej struktura podświadomości (o tym później). Dolna, kolorowa część symbolizuje fizyczny organizm istoty, którym ta istota rządzi, kieruje i prowadzi dzięki swej nadświadomości. Nadświadomość w połączeniu z „ja” stanowi wieczną, realną, żywą istotę i prawdziwe źródło, zarządzające tymczasowym, fizycznym organizmem. Trzyczęściowe figury zostały przedstawione w określonej kolejności, rosnącej od lewej strony do prawej, co symbolizuje, że żywa istota podlega rozwojowi. W trakcie tego rozwoju istoty rosną od minerałów do roślinnych form życia. Z roślinnych form rozwijają się w formy zwierzęce , a od nich dalej do ludzkich form życia. Każda z poszczególnych form życia tworzy epoki rozwoju, które w codziennym życiu znamy jako królestwo minerałów, królestwo roślin, królestwo zwierząt i w pełni doskonałe lub w pełni rozwinięte królestwo ludzi. Po lewej stronie symbolu znajduje się królestwo minerałów i jest zaznaczone kolorem jasnego indygo. Po nim następuje zaznaczone na czerwono królestwo roślin, na pomarańczowo królestwo zwierząt i na żółto w pełni rozwinięte, doskonałe królestwo ludzi. Od pionowej białej kreski w królestwie zwierząt aż do żółtej części lub do doskonałego królestwa ludzi, znajduje się strefa ewolucyjna niedoskonałego, ziemskiego człowieka. Istota należy tu jeszcze w pewnym stopniu do królestwa zwierząt poprzez tę część świadomości, odziedziczonej z tego królestwa, której jeszcze nie przezwyciężyła na korzyść ludzkiej mentalności i z tego powodu musi więc być scharakteryzowana jako niedoskonała. Żółte pola symbolizują w pełni doskonałych ludzi, którzy tworzą prawdziwe i doskonałe królestwo ludzi – królestwo, które stanie się końcowym wynikiem współczesnego, niedoskonałego królestwa ludzi na ziemi. Pomarańczowa gwiazda z długim zielonym promieniem i z krótkim żółtopomarańczowym promieniem symbolizuje ludzkie badania w ten sposób, że zielony promień po lewej symbolizuje nauki przyrodnicze, a żółto-zielony z prawej – filozofię. Zielony promień symbolizuje ponadto inteligencję, która jest najwyższą zdolnością poznawczą wspomnianej nauki. Dlatego materialistyczna nauka nie może dać rozwiązania tajemnicy życia. Poprzez swą materialistyczną wiedzę i materialistyczne możliwości ma ona za zadanie utorować ludzkości drogę do użytkowania sił natury w celu ułatwienia codziennego, fizycznego życia ludzi. Pozioma figura w formie stożka w symbolu, składająca się z figur, symbolizujących żywe istoty od królestwa minerałów do doskonałego królestwa ludzi, obrazuje mały wycinek samego wszechświata. Białe i fioletowe pola tego wycinka symbolizują, jak wspomniano, „ja” i nadświadomość żywych istot. Te wysoko rozwinięte psychiczne realia są całkowicie nieosiągalne dla fizycznej percepcji. Zatem pola te znajdują się poza możliwościami wiedzy materialistycznej. Są one ograniczone do najniższych różnokolorowych pól, które symbolizują fizyczne organizmy lub materialne struktury istot. Dzięki inteligencji istoty mogą badać i analizować. Na tej podstawie istoty mogą tworzyć pewną filozoficzną koncepcję, którą symbolizuje krótki żółto-zielony promień. Rozwiązanie tajemnicy życia znajduje się w białych i fioletowych figurach, stanowiących „ja” i nadświadomość żywych istot lub realną, prymarną i wieczną istotę poza tymczasowymi fizycznymi organizmami. Rozwiązanie to jest postrzegalnie dostępne tylko poprzez religijną zasadę, która w swej kulminacji jest tym samym co „duch święty” lub „kosmiczna świadomość.” Żółty promień, idący od małej gwiazdy do większej, od której to większej gwiazdy wychodzą dwa wielkie, białe promienie, symbolizuje religijną zasadę. Wszystkie stadia: materialistyczne, polityczne i ateistyczne, jak również zwyczajne, znane religijne stadia w sferach rozwoju niedoskonałego człowieka, są wynikiem wspomnianej zasady, wspomaganej przez odnowicieli świata i innych narodowych przywódców z różnorodną, duchową jakością, odpowiednią dla tych grup ludzi, wśród których oni się wcielili. Końcowym rezultatem tej boskiej zasady jest narodzenie się kosmicznej świadomości w człowieku, przez co zostanie spełnione tworzenie człowieka przez Boga na jego obraz i podobieństwo. Dzięki temu końcowemu rezultatowi, który w „Livets Bog” („Księdze Życia”) jest nazwany „wielkimi narodzinami”, człowiek stanie się suwerenny i zjednoczony z Bogiem. Wówczas stanie się on sam „drogą i prawdą i życiem”. Narodziny i wynikająca z nich kosmiczna świadomość, są symbolizowane żółtą gwiazdą oraz wychodzącymi z niej dwoma wielkimi, białymi promieniami, ukazanymi u góry symbolu. U góry w symbolu widzimy obraz kuli ziemskiej. Powodem, dla którego została ona umieszczona właśnie nad stopniami rozwoju niedoskonałych, ziemskich ludzi, w którym istnieje wiedza materialistyczna, jest to, że kula ziemska w swej fazie rozwoju znajduje się w stadium, dzięki któremu jest w stanie stworzyć niedoskonałym ludziom warunki życia, niezbędne dla stanu ich doświadczeń i przeżywania losu, koniecznych do tego, aby te istoty mogły osiągnąć „wielkie narodziny”. Pomarańczowa cienka kreska u góry symbolu, rozciągająca się od królestwa minerałów wzdłuż kuli ziemskiej do prawdziwego królestwa ludzi, oznacza tylko, że ten region jest częścią „świata tworów”, który ziemska ludzkość już poznała (dzięki badaniom naukowym). Mała czerwona gwiazda zaznacza granicę między królestwem minerałów a królestwem roślin, podczas gdy większa, pomarańczowa gwiazda zaznacza granicę między królestwem roślin, a królestwem zwierząt. Na małym obrazku w lewym rogu symbolu, figura I symbolizuje żywą istotę. Figura II symbolizuje człowieka bez kosmicznej świadomości. Figura III symbolizuje człowieka z kosmiczną świadomością czyli człowieka doskonałego, „na obraz i podobieństwo Boga”. Linie punktowane wskazują zasięg percepcji tych dwóch istot przy pomocy zmysłów. Widzimy, że kosmicznie świadomy człowiek postrzega całość fizycznej i duchowej struktury żywej istoty i przez to doświadcza rozwiązania tajemnicy życia, podczas gdy niedoskonały lub kosmicznie nieświadomy człowiek może postrzegać tylko fizyczny organizm oraz inne twory w wymiarach czasu i przestrzeni. Nie może on dostrzec kosmicznych lub wiecznych faktów. Dlatego życie, nieśmiertelność i wieczne istnienie istot żywych pozostaje misterium dla niedoskonałego człowieka. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
