Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Idealna żywność |
Rozdział 29.
Zachowanie zasady gotowania produktów ciężkostrawnych lub trudnych do trawienia
Ponieważ omówione tutaj produkty wegetariańskie zawierają jednostki żywe-A, które muszą być zabite zanim jednostki żywe-B zostaną wyzwolone, ludzie są zmuszeni – zależnie od ich stopnia rozwoju i od stopnia rozwoju ich organizmów, które z czasem stają się coraz bardziej wydelikacone i coraz mniej są w stanie same przeprowadzić ten proces – używać procesu gotowania jako środka zabijania.
Zadaniem organizmu pozostanie więc tylko przeprowadzenie procesu rozpadu i rozkładu.
Dzięki organom trawiennym organizm jest wyposażony w środki, które pozwalają przeprowadzić to w sposób sztuczny.
Oprócz gotowania ludzkość wynalazła również „smażenie” jako środek do zabijania jednostek żywych-A. Tego sposobu nie będziemy jednak zalecać. Mimo, że sprzyja on pozbawieniu życia jednostek żywych-A, wywołuje jednak również tworzenie zwęglenia albo popiołu; jest to proces w najwyższym stopniu niekorzystny dla organizmu, gdyż jest on przystosowany tylko do rozkładu organicznych materiałów pochodzących ze zwłok, a nie popiołu. Wszystkie formy smażenia znikną więc w przyszłości z kuchni. Inaczej przedstawia się sprawa z gotowaniem. Ten proces nie przetwarza produktów w węgiel czy popiół, lecz oszczędza organizmowi procesu zabijania jednostek żywych-A. Proces gotowania zostanie więc zachowany tak długo, jak długo ludzkość będzie miała potrzebę spożywania ciężkostrawnych produktów wegetariańskich, gdzie jednostki żywe-B są zamknięte w jednostkach żywych-A. Nie przeszkadza temu fakt, że jeszcze w dzisiejszych czasach istnieją ludzie, których organizmy są na tyle silne, że same potrafią dokonać procesu zabijania i przez jakiś jeszcze czas mogą oni uniknąć gotowania i spożywać produkty jako „surówki”. Z moralnego punktu widzenia nie stanowi to żadnej różnicy, gdyż jednostki żywe-A, które nie zostaną zabite poprzez gotowanie lub w inny sztuczny sposób, tak czy owak muszą mimo wszystko zostać zabite, aby móc wyzwolić jednostki żywe-B, które stanowią właściwe pożywienie. Oprócz tego jest też rzeczą naturalną, że organizm ludzki rozwija się w kierunku coraz bardziej wydelikaconej formy. Wiemy, że prymitywny człowiek może jeść surowe mięso, twarde korzenie, może generalnie jeść surowe produkty w znacznie szerszym zakresie niż delikatny, rozwinięty człowiek. Jeśli rozwinięta istota, która używała gotowanych produktów, zacznie je używać w stanie surowym, będzie to, w każdym razie w stosunku do ciężkostrawnych produktów roślinnych, krokiem do tyłu. Na szczęście, rozwój nie posuwa się w tym kierunku. Posuwa się on w kierunku wysublimowania organizmów i czyni je tym samym coraz mniej zdolnymi do procesu zabijania, a równocześnie prowadzi je w kierunku spożycia czystego miąższu owocowego, który – jak już wspomniano poprzednio – stanowi idealną, najwyższej jakości „surówkę” dla człowieka. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
