Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Idealna żywność |
Rozdział 15.
Dlaczego „żywe jednostki” określa się jako „wibrację”, „cząsteczki składowe” lub „materię”
Jak już wcześniej zostało wspomniane, człowiek ziemski stanowi tę „żywą jednostkę”, która dla niego samego jest najłatwiejszą do badania lub obserwacji.
Spójrzmy zatem na tę „żywą jednostkę”.
Przekonamy się, że ma ona fizyczne lub materialne ciało.
Ciało to stanowi jej „stronę materialną”.
Wspomniane ciało składa się bowiem z wielu rozmaitych rodzajów cząsteczek składowych lub materii.
Materia stanowi zaś zbiór kombinacji energii lub jej wyładowań.
W ciele tym zachodzi zatem trawienie, spalanie, krążenie krwi, tworzenie mięśni itp. – wszystko to w celu zachowania lub odnowienia tegoż ciała.
Przy pomocy ciała powstaje relacja pomiędzy „żywą jednostką” a jej otoczeniem, tzn., że jednostka oddziaływuje na inne jednostki, na materię wokół itp.
Mowa tu o tym działaniu energii, które nazywamy „tworzeniem”.
„Żywa jednostka” manifestuje się poprzez tworzenie.
Tę manifestację nazywamy „wibracją żywej jednostki”.
„Żywą jednostkę” można zatem uznać za „stały punkt”, od którego rozpoczyna się ruch lub wibracja.
W taki sam sposób, w jaki człowiek stanowi „żywą jednostkę”, stanowi ją też zwierzę i roślina. Kiedy posuniemy się dalej w dół szczebli rozwoju, będzie nam coraz trudniej odróżnić wibracje pojedynczych „żywych jednostek” od siebie. Właśnie to niepodzielne – na pierwszy rzut oka – działanie energii lub wibracji, mamy zwyczaj nazywać „materią”. Ponieważ ludzie nie potrafią odróżnić wibracji pojedynczych „żywych jednostek” od siębie, przyzwyczaili się więc je traktować jako „materiał” lub „coś nieżywego”, jako coś, co nie posiada jaźni. „Materia” jest jednak daleka od braku kontaktu z jaźnią, a tym samym daleka od tego, żeby być „nieżywą”. Jest ona w takim samym stopniu manifestacją żyjących jednostek, jak jest nim zbiór malarstwa, rysunków lub innych rzeczy, stworzonych przez człowieka. Nie istnieje absolutnie żadna „materia” bez „żywych jednostek”, ale tam, gdzie człowiek nie potrafi ich od siebie odróżnić, określa on ją pojęciem „cząsteczek składowych”, „wibracji” lub „materii”. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
