Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Wielkanoc |
Rozdział 5
Dlaczego roztrząsamy tu sposób bycia odnowiciela świata inbsp;jego cierpienia
Skoro uzmysłowienie sobie przez ludzkość sposobu postępowania odnowiciela świata jest – jak wcześniej wspomniano – jej zbawieniem, musi ona nauczyć się tego nie tylko teoretycznie, lecz w najwyższym stopniu praktycznie.
Taka nauka może jedynie być przekazana przez istotę, która sama została „zbawiona”, a więc przez istotę, która doszła w swym rozwoju tak daleko, że stanowi ona „jedność z Bogiem” lub jest świadoma życia w kosmosie, bezbłędnej boskości jego praw, dźwignęła się ponad materię, ponad cierpienia i ponad mrok dzięki osiągnięciu nieśmiertelnej świadomości ducha świętego.
Rozwój ludzkości dokonuje się dlatego pod kierownictwem istot o takiej świadomości.
Istoty te rodzą się na planie fizycznym, wcielają się w ziemską materię w dopasowanych odstępach czasowych.
Wśród tych istot Jezus z Nazaretu był tym, który pokazał boską lub kosmiczną świadomość w największym lub w najpełniejszym, fizycznym wykonaniu, stał się najbardziej promienistym i jasnym wyrazem sposobu bycia, które bezwarunkowo stanowi „zbawienie świata”.
Dlatego też zatrzymamy się tu na chwilę u stóp najbardziej świetlistego wzoru dobroci na kuli ziemskiej.
Spróbujemy popatrzeć – nie za pomocą fizycznych oczu, lecz za pomocą duchowych – na przebieg dwóch tysiącleci.
Przypatrzmy się bliżej wydarzeniu na Golgocie po to, aby wyciągnąć na światło dzienne najważniejsze szczegóły w psychice lub mentalności odnowiciela świata.
Bez względu na to, co „zostało zapisane”, umieścimy nieśmiertelne wypowiedzi Jezusa we właściwym miejscu, mianowicie w środku kulminacji mroku lub cierpień, które miały być środkiem leczniczym, a w ten sposób ukażemy ich właściwą wartość, ich właściwą promienistość.
W taki sam sposób, jak lekarz nie jest w stanie pokazać swych umiejętności i zyskać uznania tak długo, dopóki ma do czynienia ze zdrowymi i pełnymi wigoru ludźmi, tak też sposób postępowania odnowiciela świata, jego zdolność do wybaczania, ogrom jego miłości nie są w stanie się przejawić i zyskać uznania, dopóki widzimy go w jego mniej lub bardziej szczęśliwych sytuacjach, w jego stosunkach z przyjaciółmi. Prawdziwą i pełną wartość natury jego świadomości odnowiciela świata możemy dostrzec jedynie w jego spotkaniu ze swymi śmiertelnymi wrogami, w jego sposobie bycia wobec swych prześladowców, zdrajców, plotkarzy i szyderców, gdyż tu dopiero zyskujemy potwierdzenie wielkości jego ducha w zakresie, który nie byłby możliwy do przejawienia się w jakiejkolwiek innej sytuacji. Zadaniem niniejszej książki nie jest udowodnienie, że tradycje czy przekazy biblijne są poprawne lub niepoprawne, lecz jedynie ukazanie w wybranych sytuacjach kosmicznej analizy absolutnie prawdziwego sposobu przejawiania się stanu świadomości na poziomie odnowienia świata. W pełnej zgodności z tą analizą przejdziemy teraz do prześledzenia kulminacji cierpień boskiego wysłannika, podczas których wypowiedział on te nieśmiertelne słowa i ukazał sposób bycia, który uczynił go boskim modelem przetwarzania ludzkości od zwierzęcia do człowieka. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
