Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Wielkanoc |
Rozdział 10
Kapłanów ogarnia strach inbsp;podwajają straż przy grobie Jezusa
W Jeruzalem zapanowało wielkie zamieszanie.
Ukrzyżowanie Nazaretańczyka nie stało się tym sukcesem, jakiego się spodziewano.
Zaistniałe wstrząsające wydarzenia, zaćmienie słońca, trzęsienie ziemi, błyskawica i burza, które towarzyszyły zdarzeniom, związanym z synem boskim, pozostawiły ciężką atmosferę w „narodzie wybranym przez Boga”.
Jeruzalem spowiło się mgłą niepewności.
Boski duch święty zaczął już wibrować w wielu mózgach.
Odczucie, że był to jednak obiecany Mesjasz, który się objawił, zaczęło się coraz bardziej utwierdzać.
Prześladowcy Jezusa przechodzili przez te same cierpienia, co inni mordercy, mianowicie przez strach, iż zostanie odkryty prawdziwy sens zdarzeń, strach przed tym, że nastrój ludu przemieni się w życzliwość dla syna człowieczego, strach przed utratą ich kapłańskiego prestiżu.
Obawiali się również pozbawionego duszy ciała syna człowieczego, dlatego podwoili straże przy jego grobie.
Ziemskie resztki syna bożego zostały przysypane ponad półmetrowym stosem kamieni i były strzeżone przez rzymskich wojowników, odzianych w żelazo i stal.
W zaświatach tymczasem odnowiciel świata przygotowywał się do ponownego ukazania się w sferze fizycznej. Ostatnia wielka fala światła z Judei, z wielkiego nabożeństwa, miała zawibrować ponad światem materialnym. Dla jego wiernych przyjaciół miała jeszcze raz potwierdzić się w fizycznej sferze nieśmiertelność życia. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
