Martinus: Misterium modlitwy, rozdział 11.

Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament

Rozdział 11.

„Przyjdź królestwo Twoje”

Trzecia koncentracja myślowa w „Ojcze nasz” została wyrażona słowami: „Przyjdź królestwo Twoje”. Poprzez tę modlitwę modlący się jest również całkowicie w kontakcie z wolą Bożą. Życzenie „przyjdź królestwo Twoje” jest tylko tym, co już istnieje jako wieczne przeznaczenie w Bożej strukturze świata. „Królestwo Boże” jest tym samym co forma istnienia, w której „zwierzę” zostało przeobrażone w „doskonałego człowieka”. Nie sposób zaprzeczyć, bez równoczesnego zaprzeczenia rozwoju, że przeobrażenie to ma miejsce. Dla każdego intelektualnie przeciętnie rozwiniętego człowieka ziemskiego, który nie został omotany ani nie czuje się ograniczony żadnymi „naukowymi” lub religijnymi „dogmatami”, jest faktem, że jego codzienne życie stanowi zespół przeżytych doświadczeń, że doświadczenia te są rezultatem użycia woli tak samo, jak użycie woli prowadzi w efekcie do uszlachetnienia charakteru. W przeciwnym razie mamy do czynienia z istotą nienormalną. Dzięki odpowiednio wystarczającej ilości doświadczeń, które uczą, co jest przyczyną nieszczęśliwych lub gorzkich przeżyć w życiu lub w istnieniu, każdy normalny człowiek stara się ich w przyszłości uniknąć. Zasada ta stanowi podstawę normy każdej istoty i dlatego podniesienie poziomu mentalności lub uszlachetnienie ducha jest jej nieuniknioną konsekwencją. Fakt, iż ogromna część ziemskiej ludzkości nadal przejawia cechy takie, jak: złe nałogi, deprawacja, chciwość, żądza władzy, nienawiść i brak tolerancji, działanie których nieodwołalnie stwarza ogólnie znane obecnie wydarzenia, które nazywamy wojną, prześladowaniem, okaleczeniem, chorobą i nędzą, nie podważa zasady, a wskazuje jedynie na to, że człowiek nie posiada jeszcze w wystarczającym stopniu rozeznania co do prawdziwego powodu zgubnych skutków lub brak mu jeszcze pierwszego kiełkującego wglądu w codzienne życie duchowe jednostki, funkcję siły woli i moralności. Jest niepodważalnym faktem, że wymienione wydarzenia mają znaczenie w podnoszeniu poziomu moralności, co przejawia się tym, że humanizm w formie „wiecznego pokoju” stał się najbardziej cenionym ideałem i tęsknotą człowieka. Czyż ideał ten nie stał się właśnie fundamentalnym czynnikiem w określeniu przez ludzi ziemskich moralności, według której żadna walka, żadne prześladowanie, żadna wojna lub okaleczenie nie mogą zaistnieć lub nie mogą zostać obronione czy uzyskać prawnej podstawy pod żadnym innym warunkiem niż ten, że początek ich następuje w imię „sprawiedliwości”, a tym samym „moralności i „humanizmu”? –
      Absolutne życzenie i dążność do wszechobejmującego humanizmu, doskonałej kultury i trwałego wiecznego pokoju są tak wielkie, że ludzie ziemscy tolerują w niesłabnącym stopniu każde krwawe wydarzenie, okropności terroryzmu, okaleczenie, prześladowania w formie zabójstw i pożarów, jeśli tylko społeczeństwo jest przekonane, że działania te służą wyłącznie sprawiedliwości, a więc humanizmowi lub prawdziwemu wspólnemu pokojowi i harmonii.
      Jest, naturalnie, sprawą oczywistą, że niezłomna wiara w określoną metodę lub bezbłędne działanie szczególnych środków w osiągnięciu tak pożądanego humanizmu i pokoju musi w początkowej fazie prowadzić do użycia powyższych metod lub środków. W przeciwnym wypadku istoty te byłyby nienormalne. Byłoby brakiem tolerancji żądać, aby ich wygląd był równie niedorzeczny lub niewłaściwy.
      Właśnie z tego powodu, że istnieje wolny wybór w zastosowaniu zarówno absurdalnych, jak też doskonałych czy zgodnych z prawem sposobów lub metod działania, stanie się to w końcu oczywiste, które sposoby lub metody są najbardziej doskonałe lub które prowadzą bezpośrednią drogą do oczekiwanego celu; ponieważ zaś prymitywne sposoby sprawowania władzy, przemocy wojennej i brutalności były stosowane w historii ziemskiej ludzkości w nadmiarze, a życzenie osiągnięcia humanizmu i pokoju jest w naszych czasach, pomimo tego, jeszcze bardziej odległe od spełnienia, niż w jakimkolwiek innym okresie czasu, nie jest więc trudno dostrzec, że doświadczenia w dążeniu do osiągnięcia pożądanego wiecznego pokoju, humanizmu i doskonałej kultury nie przemawiają za metodami wojennymi czy terroryzmem. Doświadczenia nauczą jednostki ludzkie, że nie można pozbyć się lub zniweczyć zła utrzymując je równocześnie przy życiu, rozwijając je i mnożąc. Nie można wykorzenić terroru praktykując go, kultywując i czcząc. „Królestwa Bożego” lub „królestwa niebieskiego” nie da się zmusić do zapanowania nad kontynentami ani nie można go czcić przy pomocy broni, okaleczeń i morderstw. Dopiero gdy człowiek usunie ze swej świadomości, przy pomocy rozumu i intelektu, przekonanie o konieczności lub domniemanej konieczności stosowania takich prymitywnych metod, uczyni je zbytecznymi i zaprzestanie ich, będzie w stanie odczuć „nadejście królestwa Bożego” we własnej sferze mentalnej, w głębi własnej duszy.
      Modlitwa „Przyjdź krolestwo Twoje” będzie więc równoznaczna z prośbą o to, aby być w kontakcie z energią, która poprzez opisane doświadczenia poprowadzi „zwierzę” w kierunku światła lub w kierunku stworzonego przez Boga „doskonałego człowieka”.

Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.