Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Los ludzkości |
Rozdział 36.
Istota posiądzie wiedzę zamiast domysłów
Formę życia lub stan duszy w królestwie zwierząt należy zatem określić jako ciągłą walkę lub reakcję pomiędzy dwoma podstawowymi energiami, z których jedna jest z tendencją do rozszerzania, zaś druga z tendencją do zwężania.
W sytuacji, gdy ta ostatnia energia występuje nagle w mniejszej ilości, następuje zawsze eksplozja, jako jej nieodzowna konsekwencja.
Nie jestem w stanie wchodzić tu bardziej w szczegóły w związku z tymi analizami, gdyż wymagałoby to zbyt wiele miejsca, chciałbym jedynie zaznaczyć, że eksplozje te, które w życiu duchowym są czysto mikroskopijne lub zupełnie niemożliwe do zaobserwowania poprzez zmysły fizyczne, rozszerzają się coraz bardziej poprzez świadomość i uczynki istoty, tak iż w końcu osiągają takie rozmiary, że w sferze fizycznej przejawiają się, między innymi, jako identyczne z głębokimi przyczynami wojen, przerażenia i okaleczeń.
Z punktu widzenia analizy kosmicznej, każdy rodzaj cierpienia opiera się więc na tym, że w świadomości przeważa energia ciężkości w stosunku do energii uczuć.
W taki sam sposób, w jaki twarda skóra na dłoni ciężko pracującego fizycznie człowieka zapewnia mu jej ochronę, tak samo powtarzające się wielokrotnie wybuchy lub cierpienia uzbrajają istotę, stosownie do ich liczby, w rosnącą zdolność do korzystania z energii uczuć, a tym samym zaczyna ona coraz bardziej panować nad energią ciężkości lub wybuchami (napadami gniewu i wściekłości).
Stają się one stopniowo nie tak gwałtowne, coraz bardziej opanowane, a za to zaczyna się przejawiać wzrastający spokój w świecie duchowym.
W związku jednak z tym, że istoty znajdujące się na tym stopniu rozwoju posiadają jeszcze głównie do dyspozycji tylko pozostałości po podstawowej energii pierwszej strefy spirali, innymi słowy „energii instynktu”, na bazie których są w stanie uświadomić sobie własne życie uczuciowe, są one zatem w stanie uznać tylko realne fakty w formie „przyjemności” lub „nieprzyjemności”, a nie w formie szczegółowych analiz.
Za pomocą zdolności do posługiwania się „energią instynktu” albo inaczej „instynktem”, istota nie jest w stanie definiować, lecz tylko odczuwać.
To oznacza, że wywody istoty przy użyciu instynktu nie mogą stać się analizami z wykorzystaniem inteligencji, a tym samym nie mogą być praktyczną, absolutną wiedzą, lecz tylko założeniem, co jest tym samym, co odczucie.
W związku jednak z tym, że energia instynktu osiągnęła już swój punkt kulminacyjny w królestwie roślin, a więc jest w stanie degeneracji lub maleje w królestwie zwierząt, a szczególnie w jego stadium dotyczącym człowieka, odczucia istoty są w takim samym stopniu niepewne lub mylne.
Tak więc sposób poznawania przez człowieka za pomocą instynktu lub odczucia jest w takim samym stopniu omylny.
W związku z tym, że poznanie oparte na odczuciu jest tym samym, co wiara, zatem każda forma wiary, oparta na mylnych odczuciach, staje się przesądem. Przesąd jest więc tym samym, co błędne poznanie przeżyć życiowych lub rzeczywistości. W związku z tym, że przesąd stanowi dysharmonię w codziennym istnieniu, istota – dzięki zasadzie tworzenia i dzięki rosnącej zdolności uczuć do przeciwstawiania się eksplozjom, pochodzącym z energii ciężkości – zaczyna tworzyć „twardą skórę” do walki z przesądem, tak samo, jak stworzyła wspomnianą wcześniej twardą skórę dla zabezpieczenia swej dłoni. Ta twarda skóra to zdolność istoty do posługiwania się czwartą podstawową energią spirali, mianowicie „energią inteligencji”. Zatem za jej pomocą istota stanie się stopniowo zdolna do potwierdzenia lub odrzucenia odczuć, a tym samym zacznie uzyskiwać zdolność do analizowania absolutnych faktów, co jest tym samym, co posiadanie absolutnej wiedzy. Inteligencja jest zatem tym samym co zdolność istoty do uzyskania pewności zamiast przeczucia. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
