Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Los ludzkości |
Rozdział 16.
Powracanie energii
Co do nadświadomości to warto zaznaczyć, że jest ona głównym czynnikiem, wpływającym na wszelkie tworzenie losu.
Co to jest tworzenie losu?
Tworzenie losu, w kosmicznym tego słowa znaczeniu, oznacza, że w życiu żywej istoty pojawiają się zdarzenia, stanowiące konsekwencję przyczyn, które istota sama spowodowała.
Czy żywa istota przyczynia się do tworzenia własnego losu?
Zdecydowanie tak!
W związku z tym, że żadna forma zdarzeń w życiu nie może zaistnieć inaczej, niż poprzez wzajemne oddziaływanie pomiędzy energią, wysyłaną prze daną istotę a energią, wysyłaną przez jej otoczenie, każda forma przeżyć jest więc tym samym, co odbiór i wysyłanie energii.
W związku z tym, że żadna forma energii nie jest w stanie poruszać się w linii prostej, lecz ma ruch kolisty, tak więc każda wysłana energia nieuchronnie powraca zawsze – wcześniej czy później – do swego źródła.
Wszelkie ciała tworzą w ten sposób w rzeczywistości rodzaj przyrządów, służących do nadawania i odbioru energii.
W zależności od specyficznych cech poszczególnych energii, a także od przeszkód i przyspieszeń, napotkanych w drodze, czas ich powrotu do źródła nadania jest bardzo różny.
„Ja” powoduje – w formie myśli, dokonań i twórczego działania – wysyłanie energii poprzez nadświadomość.
Kiedy energia ta powraca do swego źródła, przejawia się ona w formie losu poszczególnych istot.
Zależnie od tego, co istota zasiała, zbierze ona plon.
Ze wszystkich tych nieskończenie wielkich istniejących zależności człowiek ziemski zna tylko fizyczną sferę, a mianowicie ciało fizyczne – i do pewnego stopnia jego funkcje.
Wszystkie pozostałe funkcje świadomości są określane – w najlepszym przypadku – jako „funkcje duchowe”, lecz najczęściej jako „fantazja” lub – w najgorszym przypadku – „zabobony” itp.
Jednakże funkcje nadświadomości, niezależnie od tego, są podporządkowane wiecznym prawom i kierunkom, co sprawia, że żywe istoty nieuchronnie muszą doświadczać konsekwencji przyczyn, które same stworzyły, po to, aby w ostateczności osiągnąć w świadomości uczucie najwyższej miłości, mądrości i błogości.
Poprzez ten krótki wgląd w podstawową analizę żywej istoty staliśmy się świadkami tego, że istota ta składa się z trzech niepodważalnych realiów, mianowicie z tego, który przeżywa albo z „ja”, ze zdolności „ja” do „tworzenia” oraz z „utworzonego wyrobu” albo inaczej z jej doświadczeń lub świadomości dziennej. Jak widzimy, są te trzy aspekty zupełnie nierozdzielne. Gdyby jeden z nich nie istniał, pozostałe dwa byłyby niemożliwe do osiągnięcia. W związku z tym, że każdy z nich reprezentuje specyficzną zasadę, analiza kosmiczna żywej istoty określa ją pojęciem „zasady trójdzielności”. Ponieważ żadna z tych zasad nie może być równoznaczna z czymś, co powstało w wyniku tworzenia, tak więc nieśmiertelność żywej istoty staje się widocznym faktem. Nieśmiertelność będzie z czasem przeżywana przez każdą żywą istotę, a więc też przez ziemskiego człowieka, mimo iż fakt ten jest jeszcze dzisiaj dla niego niewidoczny. W ten sposób zapoznaliśmy się z tą dawką wiedzy kosmicznej, którą uważałem za niezbędną do zaprezentowania czytelnikom, aby dać im konieczną wstępną znajomość tematu, tak by mogli oni zrozumieć następujące w dalszej części wyjaśnienie materialnego losu ludzkości ziemskiej, jej pochodzenie z królestwa zwierząt i jej przejście przez granicę w kierunku wyższego, jasnego istnienia. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
