Przeczytaj i przeszukaj Trzeci Testament
| Spis treści dla Los ludzkości |
Rozdział 15.
Nowe ciało
W związku z tym, że organy lub ciała, występujące w podświadomości, są realne, zbudowane z energii, substancji lub materii, podlegają one – tak samo, jak wszystkie inne stworzone rzeczy – procesowi starzenia się, zużyciu, kalectwu i zniszczeniu.
Jeśli jedno ze wspomnianych wyżej ciał stanie się przestarzałe lub zużyte w sposób naturalny lub też poprzez okaleczenie zostanie doprowadzone do takiego stanu, iż nie potrafi już kontynuować współpracy z pozostałymi ciałami, odłącza się ono od pozostałych.
Odłączenie to jest tożsame z tym, co nazywamy procesem umierania.
Kiedy odłączenie to osiągnie swój koniec i kontakt danego ciała z „ja” zostanie całkowicie przerwany, stanie się ciało tożsame ze „zwłokami”.
Człowiek ziemski zna na razie tylko ten proces umierania, który jest związany z odłączaniem się ciała fizycznego od „ja” – i tylko te zwłoki, które są związane z ciałem fizycznym. Jednakże podobne procesy zachodzą do pewnego stopnia z pozostałymi ciałami. Odłączanie się ciał zachodzi zgodnie z odwiecznymi prawami i występuje tylko wówczas, gdy dane ciało stanie się bezużyteczne we współpracy z pozostałymi ciałami. Dlatego też „ja” jest w stanie – również zgodnie z tymi samymi prawami – rozpocząć tworzenie z tej samej materii nowego ciała, które jest w kontakcie ze swym postępującym rozwojem. Podczas tego procesu „ja” przeżywa życie dzięki pozostałym ciałom. Kiedy ciało, które jest w trakcie tworzenia, osiągnie określony standard, rozpoczyna się początek jego misji w formie porodu. W ten sposób „ja” rodzi się ponownie w tej samej sferze istnienia, lecz w nowym, ulepszonym ciele. Wieczne istnienie wszystkich żywych istot jest zatem tożsame z ciągłymi, ponownymi narodzinami w nowej, ulepszonej formie istnienia w danej sferze. W związku z tym, że człowiek zna tylko swe ciało fizyczne i dlatego identyfikuje się z nim, staje się on nieuchronnie ofiarą iluzji, że śmierć niszczy jego egzystencję lub też oznacza całkowite zakończenie życia. Jednakże wykazaliśmy tutaj, że dzięki „ja” i jego nadświadomości, każda żywa istota jest wieczną, nieprzemijającą rzeczywistością. Wykazaliśmy, że śmierć w absolutnym tego słowa znaczeniu jest iluzoryczna i że istnieje tylko życie. |
Komentarze można przesyłać do Instytutu Martinusa.
Informacje o wadach i problemach technicznych można przesłać do webmastera.
