Kontaktbrev 1942/12 side 8
ESPERANTO.
Redaktion: Thora Hammarlund.
12. Time.
Den betingede Maade af Udsagnsordene ender paa -us, og den anvendes, naar man vil betegne, at noget strider mod Virkeligheden.
Eks: Se mi havus monon, mi estus feliĉa. Se la homoj estus pli bonaj, ili neniam batalus. Se la vetero estus bona, mi promenus en la ĝardeno. Mi parolus Esperanton, se mi povus. Se mi estus pentristo, mi pentrus mian domon.
Endelsen -ema betegner en Tilbøjelighed til det i Ordroden udtrykte.
Eks:
legi - læse
legema - læselysten
malsana - syg
malsanema - sygelig
donaci - forære
donacema - gavmild
ludi - lege
ludema - legesyg
Pri Esperanto.
Sed estus pli facile atingi tian pacan vivon, se ĉiuj homoj povus paroli la saman lingvon. Ni do vidas, ke por Doktoro Zamenhof lia kara lingvo ne estis la celo. Ĝi nur estis unu el la vojoj al pli granda celo. La celo kiun ĉiuj veraj idealistoj klopodas atingi. Kaj tial la kongreso estis tia granda ĝojo por ĉiuj partoprenantoj. Ili sentis, ke ĉiu el ili faras sian devon por plibonigi la mondon.
vivo - Liv
celo - Maal
vojo - Vej
ĝojo - Glæde
partoprenanto - Deltager
devo - Pligt
kara - kære
feliĉia - lykkelig
atingi - opnaa
vidi - se
klopodi - anstrenge sig for
senti - føle
plibonigi - forbedre
paroli - tale
tia - saadan, saa
kiu - som, der
ĉiu - enhver
do - altsaa
por - for
Opgave Nr. 11
De smaa Piger er meget legesyge.
Han er en lærvillig Elev.
Hvis du vilde give mig Penge, vilde jeg være lykkelig.
Hvis det var Sommer, vilde jeg spadsere i Skoven.
Hvis jeg havde Penge, vilde jeg købe et stort Hus.
Hvis hun elskede ham, vilde hun ogsaa forstaa ham.
Oversættelse af Opgave Nr. 10.
Multaj diversaj homoj kunvenis en la granda domo.
La knabo ne legas bone.
Ŝi parolas la belan lingvon tre bele.
La modesta juna knabino parolis tre modeste.
Ili vivis pace kune.
Tilbage til artikelregister
Forrige